Εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε
Αν η ταινία είχε ήδη αρχίσει, ήταν ακραιφνώς δευτερευούσης σημασίας. Υπήρχε πάντα η δωρεάν, δεύτερη προβολή να καλύψει τις χαμένες σκηνές. Και όταν έφθανε στη στιγμή της δικής μας άφιξης, αναφωνούσες στο φίλο: «εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε».
Ένα καουμπόικο, ένα πορνό
Μπορεί σήμερα οι πορνό ταινίες της δεκαετίας του 1970 να έχουν λάβει vintage χαρακτήρα, όμως τότε ήταν ένας απαγορευμένος καρπός της πόλης. Παρ΄ όλα αυτά διαφημίζονταν επαρκώς και εμφανώς. Κάθε απόγευμα το σινέ τοποθετούσε στο πεζοδρόμιο 4 ξύλινα αναλόγια με τις φωτογραφίες του προβαλλομένου φιλμ. Και στα επίμαχα σημεία, οι επίθετοι, χρυσοί και μαύροι αστερίσκοι έσωζαν πάντα την υπόληψη των περαστικών. Οι τίτλοι δεν είχαν να κάνουν καμιά σχέση με αυτόν της ταινίας. Ο διανομέας της έβαζε πιο πιασάρικο και φυσικά πιο ανατολίτικο τίτλο .
Ο συνήθης διάλογος ανάμεσα στον ανήλικο θεατή και το γνωστό ταμία:
-Θα μπείς αλλα θα δείς μονο το καμπόικο.
-Αμα είναι έτσι φεύγω.
-Καλά , άντε μπές .
Γνωστό και το περιστατικό ενός ανηλίκου που προκειμένου να μην τον δει κάποιος γνωστός καθόταν στο απέναντι πεζοδρόμιο, μπροστά στο συμβολαιογραφείο του μακαρίτη Κόντου και φώναζε «Χ….. ένα εισιτήριο και ρέστα από κατοστάρικο», ενώ ήδη είχε βγάλει τις σαγιονάρες του και έτρεχε απέναντι πετώντας τα χρήματα στο ταμείο .
Τέλος ας αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι πολλοί νέοι της πόλης μας μυήθηκαν στο κόσμο των μεγάλων παρακολουθώντας αυτές τις ταινίες .
Παρακαλούμεν προτιμάτε τας καθημερινάς
Η αίθουσα του κινηματογράφου ήταν ο δικός μας τοπικός παράδεισος αρχόμενος από τα δικά του, ξεχωριστά ήθη:
Άφηνες το μπουκάλι παράλληλα με το έδαφος και αυτό εκμεταλλευόμενο την μεγάλη κλίση της αίθουσας «έπαιρνε την κατηφόρα» και έστηνες το αυτί σου για να ακούσεις που θα σταματήσει.
Έτρωγες απροκάλυπτα σπόρια ακόμα και στις θεατρικές παραστάσεις.
Κάπνιζες μανιωδώς.
Έβηχες επαναλαμβανόμενα για να προκαλέσεις το αυθόρμητο βήξιμο άλλων θεατών.
Belle Époque
Τα ονόματα των κεντρικών καφετεριών ανέδυαν έναν αέρα Belle Époque στην πόλη. Via Veneto, Astoria, L’ Etοile, Maxim. Οι μεγάλες αναπαυτικές πολυθρόνες, το ουίσκι Vat69, το vermouth, οι κατάφωτοι πολυέλαιοι, οι σερβιτόροι με παπιγιόν ανέδυαν μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα που εναντιωνόταν τη δύσπνοια της επαρχιακής μας ζωής.
Αυτά μην τ’ ανοίγετε
Κάθε φορά που έφτανε η ονομαστική εορτή ανέμενες τις συνεχείς επισκέψεις των παντρεμένων, φιλικών ζευγαριών. Πρώτο κέρασμα, δεύτερο κέρασμα και τα συναφή. Το δώρο των επισκεπτών ήταν πάντα ένα μπουκάλι αλκοόλ σε ωραίο περιτύλιγμα. «Αυτά μην τ΄ ανοίγετε» ήταν η εντολή της μητρός. Φυλάγονταν στο αριστερό κανάτι του μπουφέ για να προσφερθούν στον επόμενο εορτάζοντα. Μία ανακυκλωμένη αλυσίδα βερμούτ, κονιάκ, ουίσκυ σε μια σιωπηρή συμφωνία ανταλλαγής αλκοολούχων δώρων.
ΟΥΜΠΡΑΑΑΑΑΑ
Η μισή εβδομάδα περνούσε με συζητήσεις για ποιους θα κατεβάσει ο προπονητής της Αναγέννησης στο γήπεδο. Άλλωστε όταν η ομάδα πηγαίνει καλά, είσαι σίγουρος. Και την Κυριακή ο Σεκερλής να πουλά τα σάμαλι, ο υπάλληλος με το μικρό φορτηγό ψυγείου της ΑΤΕΝ να πουλά ξυλάκι παγωτό και οι φίλαθλοι Γιαννιτσιώτες να βγάζουν την αγαπημένη τους φωνή αποδοκιμασίας στους φιλοξενούμενους ΟΥΜΠΡΑΑΑΑΑΑΑ ...
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου