Η Βίβλος του καλού Γιαννιτσιώτη-Περί διακοπών.

Η αγαπημένη θαλάσσια ατάκα: «πατώνεις;»

  

Το σφάξιμο μεγάλου καρπουζιού και η φαγοποσία επί της παραλίας με τις μέλισσες να σε καταδιώκουν.

  

Το κάλεσμα της γιαγιάς στην παραλία «έλα να με θάψεις» (αμμόλουτρον, το γνωστόν).

  

Οι αγαπημένες καταμετρήσεις: πόσα μπάνια έκανες, πόσα παγωτά έφαγες, πόσα βαγόνια είχε το τρένο που πέρασε.

  

Η μαύρη κομπινεζόν της γιαγιάς που επέπλεε καθώς κολυμπούσε.

  

Τα αγαπημένα αξεσουάρ του καλοκαιριού: καφετιά σαγιονάρα (αυτή με το Χ) και παλιό ξεχειλωμένο μαγιό.

  

Το αγαπημένο γκουρμέ: ο κλασσικός λουκουμάς του πλανόδιου.

  

Το αγαπημένο style κολύμβησης: τανάσκελα.

Η αγαπημένη μετά κολύμβησης, επίμονη διαμαρτυρία: πεινάωωωω.

Η σαμπρέλα του τρακτέρ που χρησιμοποιούσε ο θείος Λέμον για σωσίβιο.

Τα αγαπημένα θερινά resort Γιαννιτσιωτών: κάμπιγκ Αι-Γιάννη, Μακρύγιαλος, Πύδνα και ενίοτε η μακρινή Λεπτοκαριά.

Η κατάμαυρη ομπρέλα βροχής που χρησιμοποιούσε η γιαγιά αντί για ομπρέλα θαλάσσης. 

Τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ για Μακρύγιαλο ως η γιαννιτσιώτικη αραλλαγή στο "κυριακάτικο ξύπνημα" του Κακογιάννη.