Ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο λέγοντας «όχι».

Γράφει η Αννυ Λιγνού

    Ο λόγος για τη 42χρονη τότε νέγρα μοδίστρα Rosa Parks (1913-2005) από την Αλαμπάμα, η οποία αποφάσισε απλά να πει όχι στον κατεστημένο και απαράδεκτο νόμο του Jim Crow, για το φυλετικό διαχωρισμό των πολιτών, με αποτέλεσμα να αρχίσει μια σειρά από διαμαρτυρίες και ενέργειες μέχρι την πλήρη κατάργησή του το 1956!

  Σύμφωνα με το νόμο αυτό που ίσχυε στον Νότο του ρατσισμού και της Κου Κλουξ Κλαν, οι θέσεις των μαύρων επιβατών βρίσκονταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου και χωρίζονταν από εκείνες των λευκών με μια κενή σειρά για να αποφευχθεί κάθε ανάμειξη!

Κάποια μέρα λοιπόν που η Rosa Parks γύριζε, με το λεωφορείο ως συνήθως, από το ραφτάδικο που εργαζόταν στο σπίτι της, είχε καθίσει στην πρώτη σειρά των θέσεων που προορίζονταν για τους έγχρωμους. Καθ’ οδόν το λεωφορείο γέμισε αλλά έμειναν όρθιοι τέσσερις λευκοί.

Τότε, ο οδηγός ζήτησε να σηκωθούν οι έγχρωμοι της πρώτης σειράς και να μείνει κενή γιατί είχαν καλυφθεί και οι θέσεις των λευκών. Οι υπόλοιποι της σειράς της υπάκουσαν και σηκώθηκαν όρθιοι. Η Rosa Parks απλά αρνήθηκε να σηκωθεί και συνέχισε να κοιτάζει ήρεμα έξω από το παράθυρο. Ο οδηγός επέμεινε και τη ρώτησε άγρια: «Γιατί δεν σηκώνεσαι;» Τότε η Parks απάντησε με ήρεμη φωνή: «Δεν αισθάνομαι ότι οφείλω να σηκωθώ.»

Στον επόμενο σταθμό ο οδηγός κάλεσε την αστυνομία και η Rosa Parks συνελήφθη για απείθεια και φυλακίστηκε. Το θέμα έγινε ευρέως γνωστό και τα νέα εξαπλώθηκαν μέσω του τύπου σε όλη την Αμερική. Η ίδια έγινε ακτιβίστρια και αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στον αγώνα κατά του ρατσισμού. Μάλιστα έλεγε: «Θα ήθελα να γίνω γνωστή ως ένα άτομο που ανησυχεί για την ελευθερία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την ευημερία όλων των ανθρώπων».

  Μετά την αποφυλάκισή της, αποφασίστηκε να μποϊκοτάρουν τα λεωφορεία του Μοντγκόμερυ με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη πάστορας της μικρής πόλης. Το μποϊκοτάζ κράτησε πάνω από ένα χρόνο και είχα σαν αποτέλεσμα, το Νοέμβριο του 1956, ο νόμος για το φυλετικό διαχωρισμό να κηρυχθεί αντισυνταγματικός από το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών και να καταργηθεί.

    Η Rosa Parks, μετά από την πράξη της αυτή, έμεινε στην ιστορία ως η «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων». Το 1996, για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού, τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ενώ το 1999 της απένειμαν το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου. Απεβίωσε, το 2005 σε ηλικία 92 ετών και ήταν η πρώτη γυναίκα της οποίας τη σορό εξέθεσαν στο Καπιτώλιο σε λαϊκό προσκύνημα.

  Σαν επίλογο παραθέτουμε, από την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Η ιστορία μου» (My Story), τα λόγια της ίδιας όταν την ρώτησαν αν πράγματι ήταν κουρασμένη όταν αρνήθηκε να σηκωθεί από τη θέση της:

«Δεν ήμουν ιδιαίτερα κουρασμένη. Όχι πιο πολύ από ότι ήμουν συνήθως μετά από μια μέρα στη δουλειά. Όχι. Δεν ήμουν σωματικά κουρασμένη. Η μόνη κούραση που είχα, ήταν αυτή του να υποχωρώ»

http://www.e-fungus.gr