Κατάφερε να βάλει ένα τέλος με την κυβέρνησή της. Έκλεισε τους υπεύθυνους της χρηματοοικονομικής κρίσης στη φυλακή. Ξεκίνησε να συντάσσει ένα νέο Σύνταγμα φτιαγμένο από αυτούς για αυτούς. Και σήμερα, χάρη σ' αυτή την κινητοποίηση, θα είναι η πιο ακμάζουσα χώρα στο δυτικό κόσμο, που έχει κυριευθεί από μία επίμονη κρίση χρεών.
Είναι η ισλανδική κοινωνία, της οποίας η μεταστροφή το 2008 αποσιωπήθηκε στην Ευρώπη με το φόβο μη γίνει γνωστή. Αλλά τα κατάφερε. Χάρη στη δύναμη ενός ολόκληρου έθνους, που άρχισε να μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία
Η ιστορία της Ισλανδίας δεν μπορεί παρά να είναι μία από τις πιο καλές ειδήσεις που ακούμε σήμερα. Πάνω απ' όλα, γνωρίζοντας ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτή η χώρα του βόρειου ατλαντικού θα φτάσει στο τέλος του 2011 με την ανάπτυξη στο 2,1% και στο 2012 στο 1,5%, ένα νούμερο που ανέρχεται στο τριπλάσιο του μέσου όρου των χωρών της Ευρωζώνης. Αυτή η τάση της μεγένθυσης θα αυξηθεί μέσα στο 2013, οπότε αναμένεται να κυμανθεί στο 2,7%.
Οι αναλυτές βεβαιώνουν ότι η ισλανδική οικονομία συνεχίζει να έχει συμπτώματα ανισορροπίας και ότι η αβεβαιότητα εξακολουθεί να υπάρχει στις αγορές. Παρ' όλα αυτά, έχει επιτύχει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τη μείωση του δημοσίου χρέους της σε επίπεδα εντυπωσιακά.
Αυτή η μικρή χώρα αρνήθηκε να εξαγοράσει τα χρέη των τραπεζών. Τις άφησε να καταρρεύσουν και οδήγησε στη δικαιοσύνη εκείνους που έιχαν προκαλέσει συγκεκριμένες οικονομικές ζημιές.
Οι αποχρώσεις της ισλανδικής ιστορίας των τελευταίων ετών είναι πολλές. Πέρα από εξάπλωση κάποιων αποτελεσμάτων που έχει επιτύχει το κοινωνικό κίνημα, λίγος λόγος έχει γίνει για την προσπάθεια που έχει καταβάλλει αυτός ο λαός. Το όριο που έχουν αγγίξει με την κρίση και οι πολλαπλοί αγώνες μέχρι σήμερα διαλύουν κάθε αμφιβολία. Αυτό που, εντούτοις, αξίζει να αναφερθεί είναι η ιστορία ενός λαού που είναι διατεθειμμένος και ικανός να προδιαγράψει μόνος του το ίδιο του το μέλλον, χωρίς να αφήνεται στο έλεος αυτών που αποφασίζονται, χωρίς την επαφή με την πραγματική κοινωνία.
Η μεταστροφή της Ισλανδίας δεν έχει θύματα πέρα από τους πολιτικούς και τα ''golden boys''. Δεν έχει χυθεί επίσης σταγόνα αίμα. Δε συνέβη τίποτα τόσο συνταρακτικό όσο τα γεγονότα στην Αίγυπτο και τη Λιβύη την περασμένη άνοιξη. Δεν φάνηκε ούτε ένα ίχνος περιορισμού της ελευθερίας. Παρ' όλα αυτά οι στόχοι τους επιτεύχθηκαν με τρόπο υποδειγματικό και ξεκάθαρο.
Αυτή την εποχή η περίπτωση της Ισλανδίας μπορεί να γίνει το παράδειγμα για όλα τα κινήματα ανά τον κόσμο που ζητούν κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη.
kalanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου