Στον τρομοκράτη, τρομοκρατία; Της Σταυρούλας Κεντιέ

  Πληροφορούμαι για την επίθεση κατά των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας, με καλάσνικοφ και περίστροφο, τα ξημερώματα της Δευτέρας και όμως δεν εκπλήσσομαι.Ίσως δεν είμαι η μόνη…

Ακούω τις βαρύγδουπες δηλώσεις σκληροπυρηνικών κατά της βίας και...

της τρομοκρατίας και δεν συγκινούμαι. Δεν με αγγίζουν.  Σίγουρα δεν είμαι η μόνη…

  Ποιος δεν προέβλεψε την έξαρση της βίας, σε μια κοινωνία που μαστιγώνεται καθημερινά από τους «ευεργέτες»  της;   Ποιος δεν είναι υποψιασμένος για μια κοινωνική έκρηξη; Πόσο ηρεμιστικά να λειτουργήσουν οι πολιτικοί λόγοι, όταν σε γειτονιές της Αθήνας - και της υπόλοιπης Ελλάδας - κρύβονται εν δυνάμει νεκροταφεία, που θα φυλάξουν νεκρά σώματα τα οποία δεν άντεξαν στην κρίση, και πεθαμένα όνειρα παιδιών που δεν ήλπισαν σε τίποτα; Ως πού φτάνουν τα όρια της αντοχής αυτού που γνωρίζει πως είναι ένα βήμα πριν το τέλος;

  Καλώς ή κακώς στα πρόσωπα των πολιτικών που κυβέρνησαν/κυβερνούν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι πολίτες, βλέπουν έναν μεγάλο εχθρό. Έναν εχθρό που θέλουν να κατατροπώσουν. Είναι οι ίδιοι που βιώνουν την τρομοκρατία στις τσέπες τους, κάθε φορά που τους ζητούν «λίγη προσπάθεια ακόμη». Στην εργασία τους, με τις μεταθέσεις και στη συνέχεια με τις – απρόσμενες  αλλά απαραίτητες  - απολύσεις. Στην οικογένειά τους με τα χαράτσια και τη ΔΕΗ . Στην υγεία τους, με το σύστημα να φθείρεται, να διαφθείρεται, να φθηναίνει και να διαλύεται. Στην παιδεία, με τα σχολεία να υποφέρουν από σοβαρότατες ελλείψεις, τις οποίες κανένα υπουργείο δεν είναι σε θέση να καλύψει. Στην Ελλάδα τους που αν δεν τηρήσει τους όρους, απειλείται να βγει από το ευρώ: μια εξέλιξη με καταστροφικές συνέπειες...για το ανθρώπινο γένος!

  Αυτήν την Τρομοκρατία της Ευρωκρίσης, που επιβάλλουν αθόρυβα οι οπαδοί της κοινωνικής σχιζοφρένειας, κανείς από τους μασκαράδες της Βουλής δεν βρήκε επικίνδυνη! Την ώρα που μετά φορολογικής βίας κλείνουν επιχειρήσεις και σπίτια, ενώ συνάνθρωποί μας μεταναστεύουν, ζουν σε χαρτόκουτα ή απαγχονίζονται βρίσκοντας έτσι  «λύση» στο πρόβλημά τους, δεν βρέθηκε κανείς να πει πως απειλείται η Δημοκρατία μας.

  Το καλάσνικοφ την πυροβόλησε και την πλήγωσε, τα ξημερώματα της 14ης Ιανουαρίου…

  Κι έχεις και τον Πρωθυπουργό της χώρας σου – υποψήφιο θύμα ίσως αυτής της επίθεσης - να τονίζει στα κανάλια πως η Δημοκρατία δεν τρομοκρατείται. Κι έχεις και μια Λαγκάρντ, που πίνει νερό στο όνομα του ΓΑΠ, του Βενιζέλου και του Σαμαρά, να λέει πως η Ελλάδα θα τα πάει καλύτερα φέτος, τονίζοντας ότι η χώρα μας θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της στον τομέα των εσόδων και κυρίως στην συλλογή φόρων.
  Η Κυρία του ΔΝΤ αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει κάνει τεράστιες προσπάθειες για την περικοπή των δαπανών και την μείωση του ελλείμματος και ότι φέτος θα έχει να επιδείξει αποτελέσματα καλύτερα από τα αναμενόμενα.
Και αναρωτιέμαι: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΑΥΤΗ Η ΕΛΛΑΔΑ που προσπαθεί και φέρνει θετικά αποτελέσματα;     Το συμφέρον ποιών υπηρετεί; Ποιος χαίρεται τη μέρα που ξημερώνει, σαν να έχει συμβεί κάτι καλό στη χώρα του ή στον ίδιο; Ποια είναι αυτή η Ελλάδα που έχει κι άλλα λεφτά να δώσει; ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ;

  Ας μπει ένα τέρμα στις γλυκανάλατες δηλώσεις προδοτών ή προδομένων πολιτικών από την ιδεολογία τους… Ας ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους.

Ναι, κ. Πρωθυπουργέ. Η τρομοκρατία, δεν… δημοκρατείται.

  Δεν θα εκπλαγώ αν καμία τρομοκρατική οργάνωση δεν προβεί σε ανάληψη ευθύνης. (Ήδη τα όπλα βρέθηκαν «καθαρά». )Υπάρχουν συμπολίτες μας που έχουν νιώσει την αδικία στο πετσί τους και θα έπαιρναν τη δικαιοσύνη στα χέρια τους, ρισκάροντας τα λίγα που τους έχουν απομείνει  προκειμένου να προστατέψουν την οικογένειά τους.

Η λύση σίγουρα ΔΕΝ είναι στα όπλα. Όμως κάποιος που δεν έχει τίποτα πια να χάσει, θα έβρισκε σωστό να απαντήσει στη βία με βία.

  Κεντρικό θέμα στην σύσκεψη της Τρίτης των πολιτικών αρχηγών, λοιπόν, δε θα πρέπει να είναι η βία που δέχονται (ακόμη κι αν πρόκειται για γουχαΐσματα ή προπηλακισμούς), αλλά πρώτα από όλα, η βία που ασκούν ύπουλα και αθόρυβα, προκαλώντας φόβο.

Να θυμόμαστε πως όποιος φοβάται όμως, σίγουρα χάνει…

 MEDIASOUP