Σωκράτης Μάλαμας: «Χρειαζόμαστε νέες πολιτικές»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΧΑΪΔΩ ΣΚΑΝΔΥΛΑ chskandyla@ekdotiki.gr

  Σταθερή αξία στο χώρο της μουσικής, από τους πιο αναγνωρισμένους τραγουδοποιούς της γενιάς του, ο Σωκράτης Μάλαμας έχει αφήσει τη σφραγίδα του στο ελληνικό τραγούδι. Οι εμφανίσεις στο «Black is A!ive» αγκαλιάστηκαν ήδη από το ευρύτατο κοινό που τον ακολουθεί πιστά επί τριάντα χρόνια και συνεχίζονται έως και τις 25 Ιανουαρίου.

Αναφορικά δε με το πρόγραμμα που παρουσιάζει εκεί προτίμησε να... αποσιωπήσει τις πολλές λεπτομέρειες τονίζοντας: «Αποφεύγω να μιλάω για το πρόγραμμα, γιατί όσες φορές προσπάθησα, απέτυχα. Υπάρχει μια ομάδα τραγουδιών και από εκεί διαλέγουμε ανάλογα με τις διαθέσεις μας τη σειρά κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Απλά αυτόν το χειμώνα έχουμε κάποια νέα τραγούδια που βρίσκονται στο στάδιο των ηχογραφήσεων».

Ανήκετε στους καλλιτέχνες που ίσως να έχετε και από το πιο «πιστό» κοινό που σας ακολουθεί και σε διαφορετικούς χώρους. Πιστεύετε ότι το κριτήριο του κοινού είναι αλάνθαστο;

Για να υπάρξει αλάνθαστο κριτήριο, θα πρέπει να υπάρχει και ειδική γνώση. Και πάλι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι παραμορφωμένο, για τον απλούστατο λόγο ότι πέρα από τη γνώση, βρίσκουμε το χαρακτήρα του ακροατή, κι εκεί τα πράγματα μπερδεύονται. Για παράδειγμα, ένας γιατρός γνωρίζει με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο τι θα πει υγιεινή ζωή κι όμως καπνίζει και πίνει και τρώει τα πιο ακατάλληλα παρασκευάσματα. Μη ζητάτε απόλυτες κρίσεις μιλώντας από τη θέση του σχετικού.

Υπάρχουν τραγούδια που έχετε ζηλέψει; Πού θα θέλατε εσείς να τα είχατε πει ή να τα είχατε γράψει;

Ολα τα καλά τραγούδια είναι αξιοζήλευτα. Από το δημοτικό τραγούδι μέχρι τη rock, έχουμε διαμάντια κάθε χρώματος – μεγέθους – ομορφιάς – καθαρότητας - έντασης. Με την πραγματική ερμηνεία του όρου ζηλεύω, δηλαδή, «μετά ζήλου αντιγράφω», η απάντησή μου είναι ναι!

Ετοιμάζετε κάποια δουλειά σας αυτόν τον καιρό; Αν ναι, μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια γι' αυτήν;

Βρίσκομαι στο στάδιο της τελικής επεξεργασίας ενός συνόλου τραγουδιών που θα κυκλοφορήσουν μέσα στο μήνα. Είναι τραγούδια που δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω εύκολα, γιατί δεν ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο είδος. Ετσι κι αλλιώς, αυτό συνέβαινε πάντα. Η μουσική και τα τραγούδα που ακούω έρχονται από όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς ταυτότητες και εμμονές. Συνεπώς αυτά που γράφω μοιάζουν με αυτά που αγαπώ.

Είχατε εκφράσει και έμπρακτα τη συμπαράστασή σας στην ΕΤ3. Εχει ξεχαστεί πια το θέμα, πιστεύετε; Πώς πολεμά κανείς τη λήθη ή την παθητικότητα;

Δεν κατέχω από πολιτική, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι αυτά που παραχωρεί η κυβέρνηση στους ιδιώτες, είναι η φυσική περιουσία του απλού κόσμου. Η λεγόμενη «περιουσία του δημόσιου τομέα» είναι περιουσία όλων μας. Και επειδή δεν τα «φάγαμε μαζί», όπως είπε και ο ευτραφής υπουργός, δεν είναι λογικό να τα πληρώσουμε όλοι εμείς. Απλά πράγματα: χρειαζόμαστε νέες πολιτικές δυνάμεις με πρόσωπα αποφασισμένα να εργαστούν για το κοινό συμφέρον. Χρειαζόμαστε μια νέα στοιχειώδη αξιοπρεπή ζωή με ισορροπίες και κοινωνικό κράτος που θα ελέγχει και θα ελέγχεται. Ολα ξεκινούν από την ψήφο όλων. Δε γίνεται να σηκώνουμε επανάσταση στα καφέ και ύστερα να ψηφίζουμε τις παρατάξεις της καταστροφής. Δε στέκει… Ολα τα μέσα ενημέρωσης είναι έμμεσα ή άμεσα πηγές χειραγώγησης. Εξυπηρετούν κάποια πολιτική. Προσέχουμε για να μπορούμε να διακρίνουμε στην ομίχλη των πληροφοριών τον Μινώταυρο.

Η Τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως αντίσταση;

Τα παράγωγα της τέχνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σύμβολα αντίστασης. Γίνεται συστηματικά χρήση του από όλες τις πλευρές που εμπλέκονται σ’ έναν αγώνα. Ενα χονδροειδές παράδειγμα βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Οταν το 1974 το αντιφασιστικό κίνημα χρησιμοποιούσε τον Μίκη Θεοδωράκη, τα μέσα μαζική ενημέρωσης μας νανούριζαν με Χούλιο Ιγκλέσιας, Σινάτρα και όλες τις ποπ εγχώριες φίρμες, ιταλικά με Αλ Μπάνο και σία και λαϊκά της απόλυτης καψούρας. Ωραία πράγματα -δε λέω- αλλά τη δουλειά τους την κάνανε πάνω στο κεφάλι μας.

Εχετε μιλήσει για το γιο σας που πήγε στον Καναδά. Αντίστοιχα, κι εσείς σε παιδική ηλικία χρειάστηκε να ζήσετε στο εξωτερικό. Η εκλογίκευση του τύπου «το παιδί θα είναι καλύτερα έξω» λειτουργεί για έναν πατέρα αποτελεσματικά; 'Η η πικρία νικά στο τέλος;

Είτε λειτουργεί είτε όχι, η πίκρα είναι πίκρα.

Η κρίση, τα προβλήματα, τα έντονα συναισθήματα τονώνουν τη δημιουργικότητα ενός καλλιτέχνη; Εχουν δίκιο όσοι περιμένουν καλύτερα έργα – τραγούδια ή βιβλία, θέατρο κ.λπ. – ως αποτέλεσμα του τι βιώνουμε σήμερα;

Υπάρχει μια έντονη κινητικότητα στο χώρο των τεχνών. Και αυτό οφείλεται στις νεότερες δυνάμεις. Οι νεότερες γενιές έχουν στραμμένη την προσοχή τους σε άλλες δυναμικές. Ξεκινούν με άλλα δεδομένα και με λιγότερο παραμύθι στο μυαλό. Βλέπουν την παρακμή των αξιών και την κατάρρευση. Αποφασίζουν αλλιώς.

Ποια γεύση σάς αφήνει η χρονιά που πέρασε; Υπάρχει ένα συγκεκριμένο γεγονός που ξεχωρίζετε – είτε αρνητικό είτε θετικό;

Δεν πέρασε κανένας χρόνος. Αυτά είναι συμφωνίες που δεν υπέγραψε κανένας κι όμως όλοι τις υπηρετούμε με σθένος και επιμονή. Εφευρήματα για παρηγοριά. Ο χρόνος είναι μια ευκαιρία για να μπορέσει ο καθένας να ξεπεράσει τα δεσμά των αντιλήψεών του. Η μοναδική στιγμή του χρόνου που έχει κάποια σημασία είναι τώρα. Τα υπόλοιπα είναι μνήμη και προσδοκίες. Ετσι λοιπόν αγκαλιά η μνήμη με τις προσδοκίες θα γεννούν συνεχώς τα ίδια δράματα και τις ίδιες υποσχέσεις για ανάταση. Απλά παρατηρήστε το φορτίο αυτών που ονομάζονται «χρόνοι». Αλλάζει η ένταση των γεγονότων. Μεγάλη αύξηση της βίας, της ταχύτητας, των εντάσεων, των μετακινήσεων, του εμπορίου των συγκρούσεων, των επιδιώξεων, των επιστημών, της τεχνολογίας, νέα ρεύματα, νέες ιδεολογίες, ιδεοληψίες, νέες επιδιώξεις και μαζί με αυτά θα περίμενε κανείς μια ραγδαία αύξηση της χαράς, της πληρότητας, της ολοκλήρωσης, της αγάπης, της κατανόησης, της ευτυχίας, της αφύπνισης…… κάτι δεν πάει καλά.

Το 2014 είναι μια χρονιά...πώς θα συμπληρώνατε αυτήν τη φράση;

Αδηλο το μέλλον στα χέρια των προσδοκιών μας.

Info: κάθε Σάββατο, στις 22.30. Πληροφορίες - κρατήσεις: 2310/522.940 & 2310/500.132.

Είσοδος με ποτό: 15 ευρώ

aggelioforos.gr