«Γεννήθηκα πριν από 23 χρόνια σε μια μικρή πόλη της Κένυας. Εκεί έζησα με τους γονείς μου και τις 3 αδερφές μου μέχρι τα 13 μου όταν οι γονείς μου πέθαναν με διαφορά ενός χρόνου. Η μητέρα μου δούλευε σκληρά σε ένα μαγαζί και ο πατέρας μου ήταν ψαράς».
Ετσι ξεκινά την αφήγησή της η Καρολάιν Ατιένο, στην Action Aid Hellas. Η φιλανθρωπική οργάνωση στο πλαίσιο της νεάς της καμπάνιας για το ρατσισμό «Παίρνουμε Θέση», προβάλει πορτραίτα μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα.
Ιδού πώς περιγράφει τη πορεία της από την Κένυα στην Ελλάδα:
«Όταν χάθηκαν οι γονείς μου οι αδερφές μου ήταν 9, 7 και 2 ετών. Αναγκάστηκα να τις πάρω και να πάμε να ζήσουμε στην καλύβα της γιαγιάς μας σε ένα απομακρυσμένο χωριό.
Οι παππούδες μου μας μεγάλωσαν όπως μπορούσαν, αλλά η φτώχεια ήταν μεγάλη. Υπήρχαν βράδια που έπεφτα για ύπνο χωρίς να έχω φάει όλη την ημέρα.
Αυτές ήταν οι συνθήκες σε όλο το χωριό. Νερό δεν υπήρχε, οπότε κάθε μέρα τα κορίτσια έπρεπε να περπατήσουμε ώρες για να φέρουμε νερό γεμάτο λάσπη.
Όμως, πάντα θυμόμουν τα λόγια της μητέρας μου: «να σπουδάσεις, να μην σταματήσεις το σχολείο». Ήμουν πολύ καλή μαθήτρια και διάβαζα όποτε μπορούσα ακόμα κι όταν πεινούσα. Φυσικά, δεν μπορούσα να διαβάσω το βράδυ γιατί δεν είχαμε ηλεκτρικό. Κανείς δεν είχε.
Κάποια στιγμή, οι κάτοικοι του χωριού μου και άλλων 3 γειτονικών χωριών αποφάσισαν να κάνουν κάτι για να γίνει η ζωή καλύτερη. Θέλανε ενωμένοι να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια. Αποφάσισαν ότι η εκπαίδευση των παιδιών ήταν πολύ σημαντική κι έτσι επειδή ήμουν τόσο καλή μαθήτρια μου έδωσαν υποτροφία για να μπορέσω να τελειώσω τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η οποία δεν είναι δωρεάν.
Όταν τελείωσα το σχολείο και με τη βοήθεια της ActionAid κέρδισα υποτροφία από το ελληνικό κράτος για να σπουδάσω σε ελληνικό Πανεπιστήμιο. Τότε η ζωή μου άλλαξε για πάντα.
Φυσικά δεν είχα ξαναπάρει αεροπλάνο. Το ταξίδι μου φάνηκε τεράστιο. Ελληνικά δεν ήξερα. Όμως, ήθελα τόσο πολύ να σπουδάσω που έμαθα μέσα σε 8 μήνες σε ειδικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά κατέβηκα στην Αθήνα και μπήκα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά στο τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης. Φέτος είμαι στο τελευταίο έτος και νομίζω ότι τα πάω καλά.
Το όνειρό μου είναι να κάνω και μεταπτυχιακό. Θα δούμε…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου