«Εργατικό ατύχημα» με βιτριόλι

   Η ιστορία είναι λίγο-πολύ, γνωστή σε όλους. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, μετανάστρια από τη Βουλγαρία, εργαζόμενη ως καθαρίστρια στην εταιρία «ΟΙΚΟΜΕΤ» του ΗΣΑΠ, στις 22 Δεκεμβρίου 2008, δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι. Τα δυο άτομα που της επιτέθηκαν, δεν

αρκέστηκαν μόνο στο να της ρίξουν βιτριόλι στο πρόσωπο, αλλά για να είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα, της άνοιξαν το στόμα και την ανάγκασαν να καταπιεί. Το βιτριόλι, όπως ήταν φυσικό, της προκάλεσε σημαντικές βλάβες, τόσο στα εξωτερικά, όσα και στα εσωτερικά της όργανα. Μητέρα ενός παιδιού, που μεγαλώνει η ίδια μόνη της, από τότε υποβάλλεται σε συνεχείς επεμβάσεις στο εξωτερικό και αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας.

   Πριν την επίθεση, η οποία έγινε αμέσως μετά την αποχώρησή της από την εργασία, η Κούνεβα είχε ζητήσει επίμονα από τους εργοδότες της, αλλαγή βάρδιας, από νυχτερινή σε πρωινή, και την τοποθέτησή της σε σταθμό πιο κοντά στην κατοικία της. Έμενε στα Πετράλωνα και εργαζόταν στο Μαρούσι. Με την ιδιότητα του γραμματέα της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών, είχε καταγγείλει πολλές φορές τις συνθήκες εργασίας που επικρατούσαν στην εταιρία και, για αυτό τον λόγο, είχε δεχθεί πολλές απειλές για τη ζωή της.

  «Εργατικό ατύχημα» το χαρακτήρισε το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, που ασχολήθηκε με το αστικό μέρος της υπόθεσης, δεχόμενο στο σκεπτικό της πως «η εταιρία φέρει ευθύνη για τη δολοφονική επίθεση» και, στην πρωτόδικη απόφαση, της επιδίκασε αποζημίωση 250.000 ευρώ. Από τα οποία μπορεί να εισπράξει μόνο τα 80.000 ευρώ μέχρι να τελεσιδικίσει η υπόθεση. Η δίκη αναμένεται να συνεχιστεί στο εφετείο.

Η σημερινή Κούνεβα δεν έχει καμία σχέση, εμφανισιακά τουλάχιστον, με την Κούνεβα των φωτογραφιών που κυκλοφόρησαν αμέσως μετά την επίθεση. Από την άποψη αυτή, οι δολοφόνοι έφεραν εις πέρας τη «δουλειά» που τους ανατέθηκε. Όσες φορές, όμως, έχει αποφασίσει να μιλήσει, έχει δείξει αξιοθαύμαστη γενναιότητα.

  Δεν έχει λυγίσει, τουλάχιστον αυτό βγάζει προς τα έξω, και αντιμετωπίζει τον «Γολγοθά» της χωρίς κλάψες και μεμψιμοιρία. Από την άλλη, οι δράστες δεν έχουν εντοπιστεί, αν και έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από τότε. Στο protagon προσπαθούμε να γράφουμε ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Η ιστορία της Κούνεβα, όμως, δεν είναι απλώς μια ιστορία που μας κάνει να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Είναι μια ιστορία που απαιτεί να σκεφτόμαστε ως άνθρωποι -όσοι θεωρούν τον εαυτό τους άνθρωπο- και να ελπίσουμε ότι, κάποια μέρα, θα αποδοθεί Δικαιοσύνη. Τόσο για εκείνη, όσο και για εμάς.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών